VCO startte in reeks 2 van de 2 aan hun 3de seizoen.
We namen in het begin van het seizoen afscheid van Brecht S. en verwelkomden een aantal versterkingen, sommigen reeds met ervaring binnen Walivol: Kristof S., Johan P., Stijn V.E. en Joris B.
VCO speelde in deze heenronde 12 matchen, won er 4 en verloor er 8, waardoor het op de 8ste plaats eindigde met 39 punten. We hielden Amavoc(37), Skorrymorry(36), Retouchken(35), WiWiVol (28)en Bavo(20) achter ons. Geirnaert won de reeks met 55 punten.
Bert V was het meest aanwezig op de trainingen, Bert V en Miralam waren het meest aanwezig op de wedstrijden. We haalden een gemiddelde van 21,08/25 per set.
Die 8ste plek zorgde ervoor dat we in de terugronde na nieuwjaar als favoriet in reeks 3 startte, want tot en met nummer 7 voor nieuwjaar zaten in reeks 2.
We keken vooruit naar een lang duel met Amavoc en haalde hiervoor nog extra ervaring in huis met de toen 58-jarige Gudo. We speelde toen in een reeks 3 met 6 ploegen en speelde 3 keer tegen elke ploeg. De reeks werd inderdaad een lange strijd tussen VCO en Amavoc voor de titel. Vroeg in de terugronde wist Amavoc ons te kloppen met 3-4(1-3 in sets), maar de 2de match werd door VCO met 4-3 gewonnen(2-2 in sets) tegen toenmalig leider Amavoc. We kwamen na deze overwinning tot op 1 punt van hen. Eind maart kwam er dan het 3de treffen tussen de 2 rivaliserende ploegen: VCO won weer na een match die vol spanning en “fair play” zat met 4-3(2-2 in sets).
VCO kwam aan de leiding en had de laatste match tegen Retouchken genoeg aan 1 punt om kampioen te spelen. Voor een meute supporters verloor VCO de match door de enorme stress die iedereen had, maar we verloren met 3-4, dus werden we kampioen voor het eerst in ons bestaan!
We wonnen uiteindelijk 12 van de 15 matchen en hadden een gemiddelde van 23,37/25 per set. We haalde uiteindelijk 63 punten. Amavoc haalde er 61, gevolgd door Retouchken(60), Skorrymorry(52), WiWiVol(36) en Bavo(36).
Miralam miste geen enkele training, Miralam en Samuel miste geen enkele match.