Uitslag : 3-5
Sets: 21-25; 13-25; 21-25; 15-25
Aanwezig: Sammy, Johan en Debbie als passeurs. Bert V, Joris, Christophe, Celien, Alexander en Nisar als aanvallers en Bert B als libero.
Set 1 begonnen we met Sammy en Johan als passeurs, Christophe, Alexander, Nisar en Bert V waren de aanvallers. Bert B kwam als libero voor Nisar en Alexander.
We begonnen zeer sterk aan deze set en Diesel was zowaar het noorden kwijt. We kwamen door een sterke opslagreeks van Sammy 8-4 voor. Deze voorsprong behielden we doorheen de set: 9-5, 10-7, 14-10, 18-16, tot Diesel gelijk maakte op 21-21. Dit was bij VCO precies het teken om alle moed te laten zakken en op te geven. Diesel wist hier wel raad mee en pakte de set met 25-21. Een spijtige zaak, want VCO speelde tot die 21 gelijk een heel goede match, met mooi opbouwend volleybal en met mooie punten. Zoals ik na vorige matchen al zei, we missen een smeerlapke.
Set 2 begon met Debbie en Sammy als passeurs en Samuel, Alexander, Celien en Christophe als aanvallers. Bert B kwam als libero voor Alexander en Celien.
Set 2 begon zoals de eerste. Met sterk volleybal van VCO, tot er na een 8-7 voorsprong een wederkerend fenomeen de kop op stak: de “VCO-dip”.
Diesel ging op en over ons en maakte er in geen tijd 8-14 van. We konden precies niet meer volleyballen en het werd een afstraffing: 25-13.
Set 3 met Johan en Debbie als passeurs, Joris, Bert V, Nisar en Samuel als aanvallers en Bert B voor Nisar en Bert V.
VCO begon weer sterk en liep snel 9-4 uit. Daarna bleef het gelijk 12-12, 15-15, 17-17, tot Diesel ineens 2 punten voorsprong pakte op 20-22. Nisar kwam daarna bij zijn laatste aanvallend punt geblesseerd van het veld. Vervangen had geen zin, want Bert B nam zijn plaats achteraan sowieso in en er waren niet genoeg punten meer over om naar voor te gaan. Nisar had last van een oude voetbalblessure.
VCO verloor de set met 25-21. Goede passes hier, maar achteraf gezien hebben bepaalde mensen me erop gewezen dat ik deze set misschien beter de libero voor de passeurs had moeten inzetten. Straks kom ik hierop terug.
Set 4: De laatste kans op setwinst. Het ging gelijk op in het setbegin: 1-1, 2-2, 4-4, 5-5, 13-13. Toen gebeurde er weer iets raars en pakten we bijna geen punt meer. De broodnodige 2 extra punten zodat het 15-25 werd en we net aan onze 75 punten kwamen die ons de 3 punten bezorgde.
Ik wil een gedeelte van deze nederlaag op mij nemen. Ik kreeg achteraf nogal wat kritiek op de opstelling. Dus als dit er toe bij gedrage heeft, dan is dit mijn schuld.
Maar ik wil dit wel uit leggen: ik maak vooraf een opstelling. Ik werk tot 17u, ik ben om 17.45 thuis, moet nog eten maken, eten en dan krijg ik smsen van mensen die niet kunnen komen. Omdat ik geen tijd meer heb om een deftige opstelling te maken, verschuif ik dan enkele mensen van de bank naar de setopstelling. Dit is het snelste gedaan. Ik probeer hier ook wel rekening te houden met wie er wanneer passeur is en welke aanvaller er het beste naast staat en rekening houden met de lengte van aanvallers, … maar soms gaat het ook niet anders. Als ik iedereen evenveel(of ongeveer evenveel) wil laten spelen kan ik niet elke set met zoveel grote spelers spelen dat ik naast 2 kleine passeurs telkens 2 grote aanvallers kan zetten. Dat ik dan nog kritiek krijg over wie er voor de libero had af moeten gaan, dan had ik dit inderdaad kunnen overwegen. Ik had het waarschijnlijk zelfs gedaan, maar ik had er de tijd niet voor.
Allez, gedaan met zagen. Veel succes maandag. We kijken uit naar de comeback van Marc als passeur en van de eerste wedstrijdminuten van Roel als aanvaller.
Marc Boënne
Voorzitter VC Outlaws